Namur 1 et 2 juin 1957, Congrès National de la CNPPA, Nominatin d'Albert Regibeau, Président National, au 1er rang : M. Lavigne, secrétaire provincial, Marcel Grad, M. Minsart, Le Baron Huart, Bourgmestre, M. Le Ministre Leburton, M. Ros, M. Regibeau, M. Alers, M. Halin - Droits réservés

Archief Albert Régibeau

Beschrijving van het bestand:

Papieren van Albert Régibeau over politieke gevangenen, de Nationale Confederatie van Politieke Gevangenen en de Koningskwestie

Het archief van Albert Régibeau bestaat uit diverse stukken i.v.m. de verdediging van de rechten van politieke gevangenen en hun rechthebbenden in privéverenigingen, commissies of organismen opgericht door de overheid. Het bevat ook documenten over de werking van vriendenkringen die een rol hebben gespeeld in de verdediging van die rechten of die zich tot doel stelden de herinnering levendig te houden. Het archief werd enkel chronologisch geordend aan het CegeSoma overgemaakt, waar het op thematische basis werd gereorganiseerd.   

Albert Régibeau werd geboren in Rouvreux op 1 januari 1915. Hij was jurist van opleiding en nam deel aan de Achttiendaagse Veldtocht. Na de nederlaag van België hervatte hij zijn werk aan de balie van Luik. In 1941 trachtte hij Engeland en de Belgische strijdkrachten aldaar te bereiken maar hij werd in Frankrijk aangehouden. Na zijn vrijlating een maand later sloot hij zich aan bij het verzet en werkte hij mee aan de clandestiene kranten  Sambre et Meuse en Wallonie libre. Later sloot hij zich aan bij het inlichtings- en actienetwerk  Beaver-Baton. In april 1942 werd hij aangehouden in Luik en gedeporteerd naar de kampen  Esterwegen en Dachau. In mei 1945 werd hij bevrijd.

Onmiddellijk na de oorlog stichtte hij de Union des Prisonniers politiques des Deux Guerres (U.P.P.2.G.), gelinkt aan de Nationale Confederatie van Politieke Gevangenen, om zo de rechten van voormalig politiek gevangenen te kunnen verdedigen en is nationaal voorzitter op het Congres van 2 juni 1957. Albert Régibeau is ook voorzitter van het Contactcomité van de Vaderlandslievende Verenigingen. Tenslotte werkte hij mee aan de oprichting van het Studie- en Navorsingscentrum van de Tweede Wereldoorlog, het latere CegeSoma, waar hij voorzitter werd van het Wetenschappelijk Comité. Hij overlijdt in Saive op 11 maart 1979.

Voor meer informatie :