Koen Aerts (°1983) verdedigde zijn doctoraatsonderzoek in 2011 aan de Universiteit Gent en publiceerde het onder de titel 'Repressie zonder maat of einde? De juridische re-integratie van collaborateurs in de Belgische staat na de Tweede Wereldoorlog' (AcademiaPress, 2014).
Hij was hoofdredacteur van 'Was opa een nazi?/Papy était-il un nazi?' (Lannoo, 2017) en nam het initiatief voor de door het CegeSoma-Rijksarchief gerealiseerde referentiesite over de Tweede Wereldoorlog: www.belgiumwwii.be.
Het onderzoek van zijn boek 'Kinderen van de repressie' (Polis, 2018) lag aan de basis voor de Canvas-docureeks Kinderen van de collaboratie (2017). Als wetenschappelijk consulent werkte hij vervolgens mee aan de vervolgreeks Kinderen van het verzet (2019) en de Franstalige RTBF-docureeks Enfants de la collaboration (2020).
Tijdens zijn postdoctoraal onderzoek bij het Fonds voor Wetenschappelijk Onderzoek-Vlaanderen (2011-2017) en als wetenschappelijk medewerker van het TRANSMEMO-project van BELSPO (2017-2019) verdiepte hij zich in de geschiedenis en de herinneringsoverdracht van collaboratie en verzet na de Tweede Wereldoorlog.
Als werkleider van het Rijksarchief en als docent en postdoctoraal onderzoeker van de Universiteit Gent is hij sinds februari 2020 verantwoordelijk voor de uitvoering van het FEDTWIN-project People@War in het CegeSoma, operationele directie 4 van het Rijksarchief.

Publicaties :

• Kinderen van de repressie. Hoe Vlaanderen worstelt met de bestraffing van de collaboratie, Polis, 2018.
• met Bart Willems, Dirk Luyten, Paul Drossens en Pieter Lagrou (dir.), Papy était-il un nazi? Sur les traces d'un passé de guerre, Racine, 2017.
• met Maarten Van Ginderachter en Antoon Vrints (red.), Het land dat nooit was. Een tegenfeitelijke geschiedenis van België, De Bezige Bij, 2014.
• “La Belgique et l’après-répression des collaborateurs: des inciviques aux citoyens européens”, in: Marc Bergère, Jonas Campion, Emmanuel Droit, Dominik Rigoll et Marie-Bénédicte Vincent (dir.), Pour une histoire connectée et transnationale des épurations en Europe après 1945, P.I.E. Peter Lang, 2019, pp. 339-353.
• “L’Affaire De Becker (1956-1962) - La fin de la répression et la Convention européenne de sauvegarde des droits de l’homme et des libertés fondamentales”, in: Olivier Dard,  Geneviève Duchenne (dir.), Raymond De Becker (1912-1969). Initéraire et facettes d'un intellectuel réprouvé, P.I.E. Peter Lang, 2013, pp. 253-273.
• met Nico Wouters, “Mondelinge geschiedenis in België en de (de-)constructie van collectieve herinnering”, in: Belgisch Tijdschrift voor Filologie en Geschiedenis, XCII (2014) 2, pp. 503-511.
• “De bestraffing van de collaboratie na de Tweede Wereldoorlog: mild in Vlaanderen en streng in Franstalig België? Een pleidooi voor een sociale geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog”, in: Wetenschappelijke Tijdingen, LXXIII (2014) 1, pp. 34-65.
• met Bruno De Wever, “Het verzet in de publieke herinnering in Vlaanderen”, in: Belgisch Tijdschrift voor Nieuwste Geschiedenis, XLII (2012) 2/3, pp. 78-107.
• met Berber Bevernage, “Haunting pasts: Time and Historicity as Constructed by the Argentine Madres de Plaza de Mayo and Radical Flemish Nationalists”, in: Social History, XXXIV (2009) 4, pp. 391-408.
• “De bestraffing van de collaboratie na de Tweede Wereldoorlog. Beeldvorming en onderzoek”, in: Bijdragen tot de Eigentijdse Geschiedenis (2009) 21, pp. 55-92.
• “La peine de mort dans la Belgique d'après-guerre: un sacrifice symbolique (1944-1950)?”, in: Histoire et Mesure, XXIII (2008) 1, pp. 191-204.