Home » Node » De energiecrisis: een “déjà vu” gevoel

De energiecrisis: een “déjà vu” gevoel

Ontmoeting Publieksgeschiedenis van het CegeSoma (2022-4)

Illustratie. Wervingsaffiche voor ondergrondse arbeid omstreeks 1950 (Archief Mijnmuseum Beringen, Affiche “Hij schept rijkdom”, ontworpen door André Linglet)

Lezing met debat; genodigde:  Guy Coppieters (Rijksarchief)

Debat gemodereerd door Dirk Luyten (CegeSoma/Rijksarchief)

 

De euforie van de bevrijding in september 1944 is slechts van korte duur. De oorlog sleept aan en er heerst chaos. België is door zijn (kolen)voorraden heen en met een energiecrisis zonder voorgaande lijkt een barre winter onvermijdelijk. Tegen deze achtergrond klinkt de roep om een “sterke” figuur almaar luider. Op 12 februari 1945 wordt Achille Van Acker Eerste Minister en hij werpt zich op als “redder” van de natie. Hij is een handig strateeg inzake communicatie en wordt beschouwd als een erg invloedrijke politicus. Hij gaat de geschiedenis in als vader van de sociale zekerheid en van de “Kolenslag”. Maar wat is daarvan waar ? Recent onderzoek over de “Kolenslag” haalt deze beeldvorming onderuit. Op economisch vlak is Van Acker niet die grote vernieuwer, maar vooral de man van de restauratie van het vooroorlogse België. De noodzakelijke structuurhervormingen in de steenkoolsector blijven uit.
De mijnwerkers betalen een hoge prijs op sociaal vlak, terwijl de mijnbazen de sector blijven controleren via een strategie van zelfregulering. De politieke wereld staat machteloos en krijgt het energievraagstuk decennialang maar niet onder controle.

Het CegeSoma nodigt u uit op zijn vierde bijeenkomst Publieksgeschiedenis om u te verdiepen in deze complexe periode in onze geschiedenis die echo’s oproept bij de huidige moeilijkheden van ons land inzake energievoorziening.

 

Guy Coppieters is doctor in de geschiedenis. Hij promoveerde in 2017 aan de VUB met een onderzoek naar de machtsverhoudingen in de Belgische steenkoolnijverheid tijdens de eerste helft van de 20ste eeuw. Sinds 2000 is hij als archivaris verbonden aan het Algemeen Rijksarchief in Brussel waar hij werkt aan de ontsluiting van politieke, economische en koloniale archieven. Momenteel richt zijn onderzoek zich in hoofdzaak op de besluitvorming op federaal niveau, in het bijzonder de archieven van de Ministerraad en de Ministeriële Comités.

 

 

Dirk Luyten behaalde een doctoraat in de geschiedenis aan de VUB. Zijn onderzoeksdomeinen zijn de sociale politiek en de arbeidsverhoudingen, de geschiedenis van het recht (vooral sociaal recht en strafrecht), de sociaal-economische geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog en de bestraffing van de collaboratie na de Tweede Wereldoorlog.
Hij coördineert de onderzoekssector in het CegeSoma.