DRIE VRAGEN AAN … Hilde Keppens en Kathleen Vandenberghe,

Hilde en Kathleen, al respectievelijk 35 en 34 jaar maken jullie deel uit van het CegeSoma-equipe. Meer dan 100.000 titels uit de bibliotheek zijn door jullie handen gepasseerd en alle bezoekers van de leeszaal hebben al van jullie warm onthaal kunnen genieten, jullie maken zonder twijfel deel uit van het DNA van het Centrum.

Vanaf 1990 tot nu is er waarschijnlijk al heel veel  veranderd ?

Absoluut ! Eigenlijk kunnen we min of meer vier verschillende periodes onderscheiden.

Helemaal in het begin waren we als klein instituut gevestigd op het Leuvenseplein. Het kleine equipe was jong en werd  toen ook nog versterkt met gewetensbezwaarden. Er was veel enthousiasme en het Centrum moest nog op de kaart gezet worden. De seminaries die georganiseerd werden voor het grote publiek hadden veel succes. Soms was de leeszaal zelfs te klein om alle deelnemers te ontvangen en moeten er extra stoelen gehuurd worden ! Het was ook op het Leuvenseplein dat de eerste stappen naar informatica gezet werden. Dit zou de werking diepgaand veranderen.

In 1993 moest het voltallig personeel de handen uit de mouwen steken voor de verhuis naar het Résidence Palace. Van teambuilding gesproken ! Het was het begin van een bloeiende periode gekenmerkt door het aanhalen van de banden met zowel universiteiten als op internationaal vlak. De leeszaal ontving meer en meer lezers en was bijna dagelijks gevuld met eerstejaarsstudenten  Geschiedenis.

In 2004 was er opnieuw een verhuis, dit keer naar de huidige locatie op de Luchtvaartsquare. Onder de nieuwe collega’s waren er heel veel jonge onderzoekers op allerlei (korte) projecten. Er zijn ondertussen al zoveel onderzoekers en stagiaires de revue gepasseerd, dat de inkomhal te klein zou zijn om ze allemaal te ontvangen.

De integratie als volwaardig depot  in het Rijksarchief luidde een nieuw tijdperk in. Gelukkig was enkel een verhuis van de archieven aan de orde deze keer (naar het depot Cuvelier in de Hopstraat). Vanaf dan een meer gecentraliseerde organisatie, helaas ook gekenmerkt door de Corona-periode.  Nieuwe regelingen waren daarvan het gevolg zoals het telewerk en het systeem van reservatie voor de leeszaal.

Hoe is jullie jobinhoud geëvolueerd ?

De eerste jaren was er voor de bibliotheek een fichesysteem. Met een stencilmachine en carbonpapier werden deze fiches ‘afgedrukt’ met  na afloop zwarte vingers als gevolg. Dan kwam de eerste computer … een evenement. Dit  eerste indrukwekkende exemplaar stond in een lokaal apart, waar het personeel hem kon komen bewonderen en waar we ons in alle rust konden concentreren op de invoer van de duizenden bibliotheekfiches. De software is blijven evolueren wat de nodige aanpassingen van ons vroeg maar het genot van de geur van oude en nieuwe boeken is altijd gebleven.

Wat de leeszaal betreft gingen we van een directe levering van de documenten over naar  een levering om het uur en nu naar het systeem van reservatie van een plaats in de leeszaal met daaraan gekoppeld een formulier voor het reserveren van documenten. We stonden eerst wat afkerig tegenover dit laatste systeem maar we moeten ondertussen toegeven dat het de organisatie vergemakkelijkt.

Jullie ontvangen jaarlijks honderden lezers. Is er iets wat jullie bij gebleven is  ?

Er is natuurlijk goed contact met de ‘vaste’ lezers die gedurende langere periodes één of meerdere dagen komen. We zijn altijd tevreden als we lezers kunnen verder helpen in hun zoektocht. Het gebeurt al eens dat we uit erkentelijkheid een doosje pralines toegeschoven krijgen. Er zijn soms ook hele speciale verzoeken zoals dat van die ene persoon die om een buste van Hitler kwam vragen … Jammer genoeg moeten we ook alert blijven voor diefstal van documenten. Zo hebben we iemand die oude kranten wou stelen op heterdaad betrapt. Wat ons blijft aangrijpen zijn de lezers die, zoveel jaren later, nog geëmotioneerd zijn tijdens het consulteren van delicate informatie in het dossier van een familielid.

Willen jullie voor het afsluiten nog een speciale herinnering delen ?

Na zoveel jaren zijn er wel meerdere mooie herinneringen. Bijvoorbeeld de picknicks in het Warandepark tijdens de middagpauze (Leuvenseplein), het zwembad of de aerobiclessen in het Résidence Palace, de teambuildings met in het bijzonder het onvergetelijk weekend  in Londen (met onder andere het bezoek aan het Imperial War Museum) voor de 30^ste verjaardag van het Centrum. Teveel om op te noemen …